Energie

Peercomplot

Het is toch zoiets als je oma het huis uit moeten zetten. Het peertje, een eeuw geleden nog modern en hip, moet eruit.
Een vervuiler is hij namelijk. Een klimaat opwarmende gluiperd waartegen de planeet zo snel mogelijk beschermd dient te worden. Dus werden de eerste gloeilampen deze week officieel 'uitgefaseerd'.

Ja, ja. Een ordinair complot zul je bedoelen, die war on peertjes. Met ons energieverbruik gaat het namelijk best goed. Sinds 1980 is de gemiddelde energieconsumptie per huishouden in ons land haast gehalveerd, door combiketel, woningisolatie en nog zowat knallers.
Het enige dat gestaag toenam, was, inderdaad, ons stroomverbruik. Alleen komt dat niet door de gloeilamp -ook daarvan hebben we juist steeds minder wattjes branden- maar doordat steeds meer mensen een vaatwasser, vrieskist of wasdroger namen.

Doe dáár dus wat aan, zou je zeggen. Maar zo werkt het niet. Ziedaar de Grote Peertjessamenzwering:
ook Philips pleit al jaren voor een verbod op gloeilampen, omdat het concern winst denkt te kunnen maken met spaar- en ledlampen. Een duister zaakje dus, waarbij lampenindustrie, milieubeweging en politiek opeens hetzelfde blijken na te streven.
Dat het intussen de Senseo's en de plasmatelevisies van datzelfde Philips zijn die het stroomverbruik écht opdrijven, zeg dat liever niet.

En het klimaat? Ach. Neem de kaars, nu we het toch over wassen neuzen hebben. Terwijl we hier zitten te mieren over gloeilampen, staat één zo'n flakkerende jongen daar gewoon open en bloot CO2 uit te walmen. Als je het omrekent, blaast een kaars per lichteenheid ongeveer tienmaal méér CO2 de lucht in dan een peertje.

Milieuminister Cramer, hallo, word eens wakker. Kerstmis? Doe liever een tl-balk aan. De katholieke kerk? Steek bij het Maria-altaar voortaan maar gewoon een ledlampje op als u iets wilt offeren.
Publieke rouwbijeenkomsten? Wegjagen die mensen, en snel de waxinelichtjes blussen. Van theelichtje tot tuintoorts, ik zeg: verbieden die hap.

In de VS doen oogheelkundigen onderzoek naar het eiwit dat diepzeevissen gebruiken om in het donker te kunnen zien. Druppel er wat van in je oog, is de gedachte, en met een beetje geluk kun je opeens in het donker zien, zomaar zonder nachtkijker.

Kijk, als Cramer dát nu eens verplicht stelde.

Reageren?
m.keulemans@volkskrant.nl

Genetisch aangepast organisme bindt strijd aan met fossiele brandstof BIOTECHNOLOGIE
De start-up Joule Biotechnologies in Cambridge, Massachusetts, claimt een fotobioreactor te hebben ontwikkeld die opgeschaald jaarlijks 200.000 liter biobrandstof per hectare uit koolstofdioxide en zonlicht kan produceren. Dat is tien keer zoveel als algenkweken kunnen opbrengen en honderd keer zoveel als huidige biogewassen. Het bedrijf wil volgend jaar de eerste ethanol op commerciële schaal gaan leveren. De prijs van de brandstof moet vergelijkbaar zijn met die van ruwe olie, vijftig dollar per vat.

In de fotobioreactor zet een genetisch gemodificeerd micro-organisme koolstofdioxide via fotosynthese om in ethanol. Het scheidt de brandstof vervolgens ook weer uit, zodat deze relatief eenvoudig is te winnen, Het micro-organisme is ontwikkeld in het George Church Lab op de Harvard Medical School, een centrum met geavanceerde genmodificatietechnieken. (hk)

*****************
Toevoeging door NVZ uit een mededeling van het Technisch Weekblad van 11 juli 2009, p. 9:
Waar iedereen zich in vergist, is de enorme omvang van de energiesector. Het dagelijkse wereldenergiegebruik bedraagt het equivalent van 225 miljoen vaten olie. Elke dag weer!!!!
Er rijden één miljard auto's. Dan stellen een miljoen Priussen niets voor, laat staan een paar elektro-auto's!
Veranderingen in de huidige energiemix zullen zich dan ook heel langzaam voltrekken, en het kost vele miljarden aan zeer noodzakelijke investeringen.

HALFGELEIDER MAAKT MET ZONNE-ENERGIE WATERSTOF UIT WATER

Japanse onderzoekers van twee nationale onderzoeksinstituten in Tsukuba hebben een manier gevonden om met behulp van zonlicht waterstof vrij te maken uit water. Ze maakten daarvoor gebruik van een speciale halfgeleider, een verbinding van de metalen indium, tantaal en nikkel met zuurstof. Deze absorbeert blauw licht en breekt met de aldus verkregen energie watermoleculen op in waterstof en zuurstof. Waterstof is een efficiënte en vooral heel schone brandstof - bij verbranding ervan ontstaat uitsluitend water en geen broeikasgassen of roetdeeltjes - en kan in brandstofcellen zelfs direct in elektriciteit worden omgezet. Er moeten echter nog wel een aantal problemen worden opgelost voor het materiaal daadwerkelijk in de praktijk kan worden toegepast: 99% van de lichtenergie gaat op dit moment nog verloren (Nature, 6 dec.2001).

Planten zijn al miljoenen jaren in staat om met behulp van de zon water en kooldioxide om te zetten in koolhydraten en zuurstof. Zo wordt tijdens de fotosynthese zonne-energie vastgelegd in een vorm die gebruikt kan worden voor allerlei levensprocessen.

In 1972 werd aangetoond dat met behulp van halfgeleiders een belangrijke stap in dit proces, het splitsen van water, kon worden nagebootst. Om elektronen vrij te maken, die de watermoleculen kunnen splitsen was echter ultraviolet licht nodig. Helaas maakt dat maar een heel klein deel uit van de totale lichtenergie die we op aarde van de zon ontvangen. Het is weliswaar mogelijk om de absorptie van zichtbaar licht in halfgeleiders te vergroten, maar dat leidt niet automatisch tot een hogere efficiëntie, omdat zichtbare fotonen (lichtdeeltjes) over onvoldoende energie beschikken om de benodigde chemische reacties in gang te zetten.

Zhigang Zou en zijn collega's hebben daar nu een oplossing voor gevonden. Voortbouwend op de ideeën uit de jaren zeventig voegden ze kleine hoeveelheden nikkel toe aan een indium-tantaaloxide, en verkregen zo een halfgeleider die blauw licht absorbeert en toch in staat is water te splitsen. De onderzoekers denken de absorptie van zonlicht verder te kunnen vergroten door de chemische samenstellingvan de halfgeleider te variëren, zonder dat dit ten koste gaat van de effectiviteit van de chemische reacties. Het is echter niet helemaal duidelijk welke chemische, optische en elektrische eigenschappen van halfgeleiders bij dit alles een doorslaggevende rol spelen.
ROB VAN DEN BERG

M.v.g. G. Nevenzel.

Overzicht van onderwerpen.