Cholesterol
- Schil tegen cholesterol. Stentor 25 mei 2004, p. BY1WEL.
Zie beneden.
- Bart Meijer van Putten (2003). Aderverkalking verdwijnt snel na ApoA-infuus. NRC 8 nov. 2003. p.36. (Zie artikel hieronder, met name rol HDL.)
- M.D. Trip, P. J. Lansberg, S. de Jongh en J.J.P. Kastelein (2000). Familiaire hypercholesterolemie: cardiovasculaire complicaties op jonge leeftijd te verwachten en te voorkomen. NTG 22 juli; 144(30). p.1425-28.
- F.L.J. Visseren, P.J. Lansberg, D.W. Erkelens en J.J.P. Kastelein (2000). Statinen: mogelijk meer dan alleen verandering van de lipidconcentratie. NTG, 12 feb.; 144(7), p.316-21.
- Jocelyn Berdowski (2001). Meer is beter. N&T, Nr. 4, april, p. 13.
- Erik Hermkens (2001). Hysterie rond cholesterol? Mens en Wetenschap, 28 (1), p. 4-10.
Uitgebreid artikel voor M&W.
- Hartstichting helpt bij het opsporen van cholesterolpatiënten. Gelders Dagblad, 24 aug 2000, p.AP1WET.
Schil tegen cholesterol.
De schil van sinaasappels (oranges) en mandarijnen (tangerines) bevat een stof, PMF (polymethoxylated flavonoids), die in staat is de hoeveelheid cholesterol in het bloed te verlagen, door het LDL (het 'slechte' cholesterol) met ruim 30 % te verlagen, althans bij hamsters.
PMF is een stofje dat lijkt op de anti-oxidant-pigmenten die voorkomen in citrusvruchten.
De stof uit de schillen werkt 3x beter dan die uit het sap.
E. Kurowska (2004), Tangerine Peels May Lower Cholesterol Journal of Agricultural and Food Chemistry, 12 mei.
Aderverkalking verdwijnt snel na ApoA-I-infuus.
Een wekelijks infuus met ApoA-I-Milano, een bijzondere variant van het eiwit apolipoproteïne A-I dat overtollig cholesterol afvoert uit de weefsels, heeft een bijna wonderbaarlijk effect op vernauwde bloedvaten.
Volgens medewerkers van de Amerikaanse Cleveland Clinic namen vaatvernauwingen door ApoA-I-Milano in anderhalve maand met gemiddeld 4,2% af, terwijl dat met cholesterolverlagende statines na drie jaar nog geen 0,4% is (Journal of the American Medical Association, 5 nov 2003).Cholesterolafzetting in de bloedvatwanden, atherosclerotische plaques, zijn dé oorzaak van hart- en vaatziekten.
De huidige behandeling bestaat uit statines om het 'slechte' LDL-cholesterol te verlagen. Hierdoor vermindert het transport van cholesterol naar de weefsels.
LDL → lever --- weefsels ← HDLTheoretisch is het ook mogelijk om het 'goede' HDL-cholesterol (of het daarin aanwezige ApoA-I-transporteiwit) te verhogen. Dat zou zorgen voor een betere afvoer van overtollig cholesterol uit de weefsels naar de lever.
ApoA-l bindt cholesterol dat in vetbolletjes in de bloedbaan circuleert en vervoert het naar de lever, waarna het via de gal wordt uitgescheiden.
De farmaceutische industrie doet al jaren onderzoek naar een medicijn om HDL-genen te activeren, maar dat heeft tot nu toe niets opgeleverd.
Een alternatief zou zijn om hartpatiënten direct HDL of ApoA-I toe te dienen. Het probleem daarvan is dat dit lichaamseigen stoffen zijn.Die kunnen niet met een octrooi beschermd worden en dat maakt ze oninterressant voor de farma-industrie.
Maar er is een gepatenteerde variant van het ApoA-I, het ApoA-I-Milano. Dat eiwit is in 1980 ontdekt bij een Italiaanse familie in het kleine dorp Limone aan het Garda-meer. Die mensen hadden in hun bloed hele lage concentraties HDL-cholesterol en toch vertoonden ze geen enkel teken van aderverkalking. Hun levensverwachting leek zelfs hoger dan normaal.
Ze bleken een speciaal Apo-A-I te produceren dat heel goed werkte maar daarna razendsnel werd afgebroken, vandaar het schijnbaar ontbreken van HDL-cholesterol.De firma Esperion Therapeutics heeft nu de rechten op ApoA-I-Milano verworven en meteen al de eerste daarmee verrichte dierexperimenten waren zeer overtuigend. Bij muizen ging de cholesterolconcentratie in plaques door ApoA-I binnen 48 uur met de helft omlaag.
En nu heeft de Cleveland Clinic met steun van Esperion Therapeutics voor het eerst een onderzoek gedaan bij mensen. Het ging om 47 patiënten die waren opgenomen wegens een acute hartkwaal. Met een in de bloedvaten gemaakt echobeeld was bij hen de ernst van de aderverkalking vastgesteld.De patiënten kregen 6 weken lang een infuus met een hoge dosis, een lage dosis ApoA-I-Milano of een placebo.
Daarna maakte men nogmaals een echo. Het resultaat verraste zelfs de meest optimistische aanhangers van de ApoA-I-therapie: de vernauwing van de bloedvaten was met procenten afgenomen. Nog nooit eerder had men zo'n groot effect waargenomen in zo'n korte tijd.Een commentator benadrukt dat het natuurlijk maar een klein experimentje was en dat het nog bij een grotere groep patiënten herhaald moet worden, maar als het bevestigd wordt, kon een acute ApoA-I-therapie wel eens de standaard behandeling worden bij hartpatiënten. Ook is het nog onduidelijk of ApoA-I-Milano bijzondere biologische eigenschappen heeft óf dat je hetzelfde effect ook met gewoon - lees goedkoop - ApoA-I kunt bereiken.
Bart Meijer van Putten.
M.v.g. G. Nevenzel.
Overzicht van onderwerpen.