Acquired Immune Deficiency
Syndrome
caused by
Human Immunodeficiency Viruses.
- Ivan Konstantinov, Yury Stefanov, Aleksander Kovalevsky en Yegor Voronin
van de Visual Science Company combineerden alle kennis in het prijswinnende model (2011)
van het HIV-partikel.
Zie artikel hieronder. - Doorbraak in strijd tegen aids - Trailproteïne doodt HIV.
Gelders Dagblad 17 nov. 2001, p.1.
Een proteïne dat al aanwezig is in de cellen van het afweersysteem kan het HIV doden. Men kwam daarop tijdens het testen van het molecule Trail dat is geïsoleerd uit het menselijk afweersysteem en wordt gebruikt bij de behandeling van tumoren. In vier van zeven testen verdween het HIV volledig uit een bloedcellenmonster van Aidspatienten. Schatting dat over twee jaar echte proeven op patiënten worden gedaan. - Erik Hermkens (2001). Twee vliegen in één klap?
Mens & Wetenschap Nr. 2, maart/april, p.83.
Glutathionarseenoxide (GSAO) is werkzaam tegen HIV en remt op een slimme manier tumoren. - J.C.C. Borleffs en C.A. Boucher (2000).
Dendritische cellen als koerier voor het HIV.
NTG 22 april; 144(17). p. 782-5.
De algemene naam voor een cel met lange, smalle uitlopers is dendritische cel. Dendritische cellen in de huid en longen spelen een rol bij het tot stand komen van een reactie van het afweersysteem tegen lichamsvreemde stof. Deze cellen kunnen de stof in zich opnemen en daarna doorgeven aan T-helper-cellen, die danweer de B-cellen aanzetten tot het maken van antistoffen.
Tot de dendritische cellen behoren o.a. Langerhanscellen en dendritsche macrofagen. - Peter Raeymaekers (2000). Nieuw anti-HIV-middel in de pijplijn.
Natuur & Techniek, december, p.11.
Het nieuwe middel TMC 125 zou actief zijn tegen 98% van de 2000 geteste HIV-stammen. - Aids kwam niet van poliovaccin. Volkskrant 16 sept. 2000, p.3W, k.6-7.
- Anti-hiv-stof in tandpasta. Gelders Dagblad 20 sep 2000. p.1, k.8.
Toronto - In tandpasta en shampoo zit een bestanddeel dat besmetting met het hiv en andere seksueel overdraagbare ziekten kan voorkomen. Het ingrediënt, natrium lauryl sulfaat, moet dan als anticonceptie in de vorm van een gel worden gebruikt. Canadese wetenschappers van de universiteit van Laval hebben dat ontdekt. De ontdekking is een stap verder in de ontwikkeling van een gel die het condoom kan vervangen. De Wereldgezondheidsorganisatie is daar een groot voorstander van. - Sander Voormolen. 2000. Supercomputer ontrafelt historie menselijk
aids-virus. NRC 17 juni. p.51. k.4-5.
Behandeling van een artikel uit Science van 15 juni 2000. - Kurt Hertogs (2000). Biotech helpt in strijd tegen aids.
Natuur en Techniek, juni, p.32-33
|
Het gedetailleerdste 3D-model van het aids-veroorzakende virus hiv. Dat is de nuchtere omschrijving
van het duidelijk dodelijke ding dat in dreigend grijs de voorkant van deze wetenschapsbijlage van
de NRC (19 feb 2011) sierde.
Het model won de eerste prijs in de International Science and Engineering Visualization Challenge van 2010.
Het is een jaarlijkse foto- en illustratieprijsvraag voor
wetenschappelijke illustraties, georganiseerd door
het tijdschrift Science en de Amerikaanse National
Science Foundation.
Om bij dit hiv-deeltje naar binnen te kunnen kijken is
er een driehoek uitgesneden. Daarbinnen ligt het
oranjegekleurde capside. Dat bestaat uit één soort
eiwit (het capsomeer) en het omhult het erfelijk materiaal (bij hiv een enkelstrengs RNA).
Bij een hiv-infectie dringt het virus binnen in de CD4+-cellen van
het afweersysteem. Alleen het capside gaat de gastheercel in. De buitenste mantel, de bolvormige envelop,
blijft achter.
De uitsteeksels op de envelop en de grijze knobbeltjes op het capside zijn de eiwitten waarmee hiv
specifiek aan eiwitten van gastheercellen bindt. Bij geslaagd contact weet
het virus dat hij op zijn plaats van bestemming is.
Hoe het hiv-deeltje eruitziet, is fragmentarisch bekend uit elektronenmicroscopische opnamen en uit
beeldvormende technieken met röntgenkristallografie en NMR-spectroscopie.
Kristallografen maken exacte 3D-modellen van eiwitten. Het grootste project van de kristallografen was tot nu
toe het 3D-model van het capside.
Ivan Konstantinov, Yury Stefanov, Aleksander Kovalevsky en Yegor Voronin van de Visual Science Company combineerden alle kennis in het prijswinnende model.